Stay@home
Ik heb mijn collega’s al 42 dagen niet meer gezien. Althans live dan. Wij werken sinds de corona-uitbraak allemaal thuis. Af en toe gaat er iemand naar kantoor, maar bruisend is het daar nu niet. Gelukkig zien en spreken we elkaar via online calls en dat gaat heel goed. Ik vind het leuk om een kleine kijk in de huizen van collega’s te krijgen en om af en toe een nieuwsgierig kind in beeld te zien. Er is in 42 dagen veel gebeurd. Positief en negatief. Zo moesten verenigingen hun deuren sluiten en werden toernooien afgelast. Zelfs de Olympische Spelen gaan niet door, wat veel impact heeft voor onze topsporters. Daartegenover staat dat er veel leuke initiatieven werden bedacht en mensen hun creativiteit uitten met grappige acties op de sociale media. Voorlopig is Nederland nog niet de oude en duurt het nog een tijd voordat we weer actief met zijn allen mogen badmintonnen. We zijn in ieder geval blij dat de kleinsten onder ons weer samen kunnen gaan sporten!
Maria Dorrestijn van GBC Poona zit in ieder geval niet stil! Ze heeft alle 37 jeugdleden een briefje met twee shuttles persoonlijk langs gebracht. Een hartverwarmend initiatief waarmee ze de jongste spelers van haar club wil laten weten dat er aan ze gedacht wordt en tegelijk de mogelijkheid geven om in hun tuin of op straat een shuttle te slaan. Daarnaast plaatst ze wekelijks een filmpje met oefeningen in de clubnieuwsbrief en op social media om zo de spelers uit te dagen. Met een grappig filmpje van Team 1 van GBC Poona laat ze zien dat zij niet stilzitten en dagen daarmee de andere leden uit om ook met hun kekke moves te pronken en zo toch in verbinding te blijven met elkaar.
Ook Maud Peeters van BC Venray zit niet stil. Twee avonden in de week staat zij op een grote zandvlakte shuttles te slaan met een crossmintonset. Ze heeft op eigen initiatief een aantal leden op de hoogte gebracht van de ‘inloop’ crossmintonavonden. ‘Men is voorzichtig, er komen niet heel veel mensen, maar toch staan we elke avond met een aantal leden tegen elkaar te spelen totdat het donker wordt.’ Aan de anderhalvemeterregel houden ze zich strikt er is ruimte zat.
"Op de club is het rustig," vertelt ze verder. "Er stonden veel evenementen gepland dit jaar in het teken van het 45- jarig bestaan van de club. Veel daarvan hebben ze moeten afzeggen, maar hopelijk wordt er een nieuwe planning gemaakt om later in het jaar het jubileum alsnog te vieren"
Joni Pisters staat er even anders in. Ze speelt al 25 jaar badminton en speelt sinds een jaar of zes bij BC67 Veghel.
"Het is een onwijs gezellig clubje, het zijn echt met mijn maatjes. Ik ben de jongste speler van mijn speelgenoten, maar leeftijd speelt bij ons geen rol, we zijn een hechte club. We spelen één keer in de week en voor mij is het echt mijn uitlaadklep. Lekker even alles eruit slaan en na afloop samen een drankje drinken. We delen alles met elkaar, lief en leed en staan altijd voor elkaar klaar."
"Ik ben in oktober met zwangerschapsverlof gegaan en stond op het punt om weer te beginnen nu de avondvoedingen van de kleine er af zijn. Ik kon niet wachten om na al die maanden weer te gaan spelen, maar toen kwam corona in zicht. Ik vind het echt heel erg. Ik mis mijn maatjes en ik mis het spel, mijn uitlaadklep. Even geen mama zijn, maar gedachteloos tegen een shuttle aan slaan." Zelf zit Joni in de activiteiten commissie van haar club. "Alles is afgeblazen", zegt ze. "Onze club organiseert al jaren Zomeravondbadminton en mijn hoop is daar nu op gevestigd. Ik hoop dat het doorgaat, ik wil weer zo graag spelen!"
Voor Imke van der Aar is het weer even een tikkeltje anders. Zij is topsporter en badmintonnen is haar dagelijkse bezigheid. Normaliter traint ze tien keer per week en vanaf het moment dat Papendal gesloten werd en de regels werden verscherpt, heeft ze een nieuw sportschema voor zichzelf gemaakt. "Toen ik de uitspraak op het nieuws hoorde heb ik meteen wat sportspullen besteld om zo goed mogelijk deze periode door te komen. Ook heb ik een fiets gekregen van Talent Empowerment, waar ik nu veel kilometers op maak."
"We hebben van de trainers een alternatief trainingsprogramma gekregen. Voornamelijk het voetenwerk en tegen de muur slaan is een goeie manier om toch nog enigszins badminton specifiek bezig te zijn. Daarnaast heb ik buiten een badmintonnet opgezet en sla ik soms een shuttle met een huisgenote. Hun opdracht is om het mij zo moeilijk mogelijk te maken. Het is leuk om te zien dat mijn huisgenoten steeds beter worden in badminton en ik het steeds lastiger krijg!"
"Maar echt badmintonnen doe ik nu niet. Gelukkig heb ik een brede interesse in sport en wissel ik mijn dagen af met verschillende oefeningen, zoals boksen, padel (mix van tennis en squash), fietsen en daarnaast de basics: hardlopen, krachttraining, HIT -circuitjes en de alternatieve badminton trainingen. Het is een goede mix en een afwisseling die mijn motivatie hoog houd. Ik wil zo fit mogelijk uit deze periode komen."
"Ik heb nogal graag de controle, dus de onzekerheid in deze periode vind ik soms best lastig. Ik probeer er wel relaxter in te zijn en merk dat ik steeds beter word in loslaten. Uiteindelijk heb ik alleen mezelf ermee als ik vast blijf houden en me druk maakt. Maar ik ben ook trots op mezelf dat ik een goed ritme heb gevonden en heb nu ook tijd om andere dingen te doen die ik leuk vind. Ik hou heel erg van koken en heb al een langere tijd het idee om een kookboek uit te brengen. Een kookboek met een gezonde twist en tips van atleten. Iets dat laat zien dat sporters ook lekker kunnen eten én dat nog gezond is ook. Dit idee ben ik nu verder aan het uitwerken.
Begin april heb ik een kookitem voor TeamNL opgenomen wat op hun kanalen te zien is, dit vond ik erg leuk om te doen en heb veel leuke reacties ontvangen hierop." Imke heeft ook voor Badminton Nederland een leuk filmpje gemaakt met een sportieve workout voor onze #homeworkout!
Wat betreft de werkzaamheden achter de schermen van Badminton Nederland; Ook deze gaan gestaag door. Sterker nog, afspraken maken met grote groepen verliep nooit eerder zo soepel. Iedereen kan meteen bij de eerste datum die geopperd wordt. En niet alleen vergaderingen worden online gedaan, er wordt zelf online geborreld!
Vooralsnog duurt het nog even voordat we weer samen kunnen smashen. Gelukkig is het gevoel van saamhorigheid ook op afstand voelbaar en is buiten in de tuin badmintonnen altijd leuk!